Wbrew temu, co wydaje się wielu osobom, gruczoły sutkowe nie występują tylko i wyłącznie na ciele kobiecym. Z pewnych przyczyn może bowiem dojść do ich rozwinięcia także w męskim organizmie. Normalnie jest tak, że typowo męskie hormony hamują ich rozwój, jednakże jeśli są produkowane w nieodpowiedniej ilości, ten rozwój nie jest zatrzymywany. Patologia, do której dochodzi wskutek tego procesu, nazywana jest ginekomastią. Szczegółowo omówiono ją w artykule związanym z metodami leczenia schorzenia, który można znaleźć dokładnie tutaj: wrosinski.pl.
Nie da się wyznaczyć jednoznacznej przyczyny, która doprowadzałaby do rozwoju ginekomastii. Choroba ta może przybierać różne postacie, tak więc jest wywoływana przez zgoła odmienne czynniki. Normą jest natomiast to, że u noworodków w pierwszych dniach ich życia te gruczoły sutkowe zawsze będą zauważalne. Tyczy się to zarówno dziewczynek, jak i chłopców. Nie należy uznawać tego za problem, gdyż dopiero z czasem organizm maluch pozbywa się żeńskich hormonów, które zostały do niego przeniesione z organizmu matki. Zdarza się jednak tak, że gruczoły sutkowe zaczynają ponownie rozwijać się u chłopców w późniejszym wieku. Najczęściej problem dotyka nastolatków w wieku od trzynastu do siedemnastu lat. W takim przypadku czynnikiem doprowadzającym do rozwoju choroby będzie zaburzenie gospodarki hormonalnej. Organizm może produkować wtedy zbyt mało testosteronu w stosunku do krążącego w nim estrogenu.
Skoro wiadomo już mniej więcej, czym jest i jak powstaje ginekomastia, to jeśli istnieje jakiekolwiek ryzyko wystąpienia tej choroby, należy od razu zacząć ją leczyć. W pierwszej kolejności trzeba jednak właściwie ją zdiagnozować. A nikt nie powinien sam stawiać sobie takiej diagnozy. W celu dokładnego scharakteryzowania choroby należy udać się do lekarza i poprosić o skierowanie na badania diagnostyczne, do których zalicza się podstawowe badanie krwi i bardziej szczegółowe badanie obrazowe. Ważne jest także sprawdzenie stężenia poszczególnych hormonów. Niektórzy lekarze zlecają także pacjentom badanie stężenia kreatyniny i mocznika w moczu oraz próbę wątrobową. Nierzadko pomocne w postawieniu diagnozy okazuje się też badanie USG. Warto więc to wszystko sobie posprawdzać i dopiero potem przejść do leczenia przypadłości.
Ginekomastia jest trudną w leczeniu chorobą głównie z uwagi na to, że nieraz ciężko stwierdzić, co tak naprawdę ją wywołuje. Po odnalezieniu przyczyny problemu można jednak od razu z nim zawalczyć. Leczenie ginekomastii zazwyczaj polega na leczeniu hormonalnym. Pacjentowi podaje się odpowiednie hormony, które mają za zadanie unormować pracę całego organizmu. Sposób leczenia zawsze dostosowywany jest do przyczyny problemu. Jeżeli jednak choroba rozwinie się już w znaczącym stopniu, konieczne może okazać się usunięcie powstałego guza. W takim przypadku wycina się go chirurgicznie. Aby nie dopuścić do ponownego rozwinięcia się choroby, na pewno warto zadbać o swój styl życia i przede wszystkim unormować swoją masę ciała.
