Podłogi drewniane to przede wszystkim synonim luksusu. Stosowane są już w polskich domach od wielu lat. Oczywiście najszlachetniejsze ich formy w postaci mozaiki stosowane były tylko na zamkach, pałacach czy we dworach. Zwykli obywatele jednakże w czasach dawniejszych także mogli sobie pozwolić na podłogi drewniane najczęściej w postaci tradycyjnych desek, rzadziej w postaci klepki parkietowej. Nie mniej jedna drewniane podłogi były popularne ze względu na powszechne występowanie tego surowca. Ponadto podłogi drewniane tak samo jak obecnie cechowały się bardzo wysoką trwałością – położone raz służyły w domu najmniej jednemu pokoleniu. Podkreślić należy ze cechy te wynikają ze specyfiki surowca, jakim jest drewno. Przede wszystkim stosowano podłogi z drewna bardziej twardego – takiego jak dąb czy klon. Był to najbardziej pożądany rodzaj drewna, który oglądać możemy obecnie w postaci podłóg w muzeach czy pałacykach i dworkach szlacheckich. Nie mniej jednak w przypadku drewnianej podłogi należało uważać na wilgotność w pomieszczeniu. Zupełnie niedopuszczalne było zamoczenie podłogi wodą. Tak potraktowane drewno podłogowe już nigdy nie odzyskuje, bowiem swych walorów.
