Język polski należy do najtrudniejszych języków do nauki. Na początku należy się nauczyć alfabetu – rozróżniać litery od samogłosek po spółgłoski, a także nauczyć się jak je wymawiać. Istotna jest zarówno fonetyka, jak i gramatyka. Powinniśmy dobrze znać zasady ortograficzne i interpunkcyjne. Wiele osób, nawet najlepiej posługujących się polszczyzną, ma problemy z ogarnięciem wszystkich zasad dotyczących stawiania przecinków. Przede wszystkim – przed takimi słowami, jak: „jak”, „gdzie”, „kiedy”, czy też wyliczając kolejne wyrazy z jednego zbioru – to podstawowe zasady stawiania przecinków we właściwych miejscach. Należy również wiedzieć który wyraz powinno się zacząć od wielkiej litery, a który od małej i w jaki sposób odmieniać słowa przez siedem przypadków. Podczas nauki o tworzeniu zdań rozróżniamy też co to podmiot, a co to orzeczenie. Jest to fachowe określenie na rzeczownik, czy czasownik w zdaniu złożonym. Z kolei przymiotnik zwykle określamy jako epitet, który jest określeniem typowo literackim, podobnie jak porównanie, czy metafora. Znajomość języka literackiego też jest istotna – głównie dla uczniów, którzy przygotowują się do egzaminu maturalnego, którzy muszą wstrzelić się w klucz i jak najlepiej przeanalizować lektury, które były przerabiane na lekcji. Trzeba pamiętać, że gramatyka języka polskiego kończy się najczęściej w późnych klasach szkoły podstawowej i nie mamy z nią do czynienia w szkole średniej, dlatego należy przyswoić ją jak najlepiej na lekcjach w szkole.
