Nasi dziadkowie i pradziadkowie, którym przyszło żyć w trzech różnych systemach politycznych, czyli zaborów (przed I wojna światową), II Rzeczpospolitej i Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej doświadczyli na własnej skórze, że nie wystarczy znajomość ekonomii i finansów, aby przewidzieć, jak potoczą się losy dorobku ich życia. Po odzyskaniu w 1918 roku niepodległości przez Polskę, jej obywatele snuli plany świetlanej przyszłości w swoim własnym, wolnym kraju. Powstała narodowa waluta, niezależne polskie banki i przedsiębiorstwa finansowe. Ponieważ jednak czasy były dość niestabilne, co zapobiegliwsi lokowali nadwyżki kapitałowe w ziemi (bo przecież ziemi nie zniszczy żadna wojna) i w obligacjach państwowych – bo to przecież pewniejsze niż akcje jakichś, nawet dużych firm. Czyli zabezpieczenie przyszłości widzieli w lokatach nie tyle zyskownych, co pewnych i stabilnych. Nie przewidzieli jednego – zmiany ustroju politycznego państwa i ponownej utraty niepodległości. Majątki ziemskie zostały skonfiskowane i rozparcelowane, a obligacje stały się makulaturą.
